Het plan was om toch naar Rotterdam te fietsen als een soort van verrassing, feest of geen feest mijn moedersverjaardag laat ik niet zo maar aan mij voorbij gaan. Dit ondanks de vele stortbuien. Ik had ingedachte om een klein omweggetje te maken in Delft om even langs te wippen bij oma. Ik maak me een beetje zorgen om haar. Ik kom dan ook in de buurt van de Lidl bedenk ik me. Die hadden wat fietsen spullen in de verkoop had ik in het krantje gezien. En dat komt goed uit want ik kan wel een nieuwe fietspomp gebruiken.
Het weer leek een beetje op te gaan klaren en het zonnetje brak zowaar door. Het was nu moeilijk beslissen welke kleding er aan gedaan moest worden. Aangezien het moeilijk voorspellen was besloot ik wat ik aan had, een stoffe broek en een sweater aan te houden en daarover heen een regenjas aan te doen. In die regenjas zitten lekker veel afsluitbare zakken en dat is makkelijk voor het mee nemen van klein grut zoals, sleutels, telefoon, portemonnee.
De bandjes waren al weer wat zacht dus die snel opgepompt met de pomp die niet meer op hoge druk wilt werken. Eenmaal op de ligger gelegen is het gaan met die banaan. Nou ja een banaan is deze ligfiets niet bepaald, maar lekker fietst de Challenge Twistert wel en het weer was ook heerlijk. Ik kreeg het al snel te warm door het toch wel vrolijke zonnetje en de vele kleding. Als ik bij oma die sweater maar achter laten dus, maar eerst even langs de Lidl gaan. De Lidl heeft bij mij de naam goedkoop en toch redelijk goed te zijn net zoals de Aldi overigens. The most bang for bug zeg maar, daar hou ik van. Dus als ik daar kom kijk ik altijd of ik wat interessants zie. En jawel hoor, spades en scheppen waren in de aanbieding. Precies wat ik nodig voor de verbouwing van mijn tuin i.v.m. de Quest die daar zijn hok moet gaan krijgen. Nog geen 10 euro het ze zagen er degelijk uit. Alhoewel, hoe krijg ik dat mee op de fiets? Ik bedacht me dat het bij de Lidl meestal wel mogelijk is de gekochte artikelen een paar dagen te stallen. Het plan was om ze dan woensdag wanneer moeder komt om mij en oma op te halen deze spullen dan in de auto te laden.
Verder zag ik de fietspomp voor nog geen 7 euro per en een mooi slot dat niet te zwaar is. Ook hadden ze een mooie fiets bril en spd schoenen staan deze hebben ik alle maal genomen. Ik twijfelde nog over een paar mooie fietshandschoenen en over een 2 persoonstent voor nog geen 15 euro. Het tentje zat in een heel klein zakje en woog slecht 1,5 kilo.. ik denk dat die toch maar ga halen als die er woensdag nog is. Want het stallen kon inderdaad na het noteren van mijn gegevens.
Nu door naar oma daar was ik reeds in de buurt. Bij haar op de kamer aangekomen zat ze al weer achter de telefoon en was ze in gesprek met één van haar stalk-slachtoffers. Ik bedoel dus dat zij stalkt door iedereen te bellen waar ze het telefoonnr. van heeft. Ze barste direct in huilen uit, dat ze zo alleen is en geen mens ziet. Als je dan zegt dat ik toch heus ook een mens ben zegt ze "jamaar je weet wat ik bedoel". Ja dat weet ik, je stelt je aan, zeg ik en hoop hiermee te bereiken dat ze inziet dat ze bezig is met één groot zelfbeklag, maar dit is te vergeefs. Ik bemerk dat ze ook een paar keer wordt gebeld en dat er door de andere kant niks gezegd wordt. Éen keer neem ik op en luister eerst wat ik hoor. Ik hoor gepraat op de achtergrond maar dat kan een tv zijn. Ik zeg duidelijk HALLO en de verbinding wordt snel verbroken. Niemand wist dat ik daar was dus die persoon zal toch wel verrast zijn geweest. Jammer toch dat mensen het nodig vinden om andere te treiteren ook al zit oma er niet mee. Zij denkt dat de verbinding niet goed is en het meteen weer vergeten, ze gaat "vrolijk" verder met haar hobby, het stalken van andere.
Ik bel nog even mijn ouders dat ik toch onderweg naar hun ben, mijn moeder is boodschappen doen dus die kan ik nog niet feliciteren maar goed ook want dat doe ik liever met een knuffel. Een kado heb ik ook nog niet dat komt nog wel als ik een goed idee heb, suggesties zijn welkom!
Het ritje naar Rotterdam gaat voorspoedig, het is nog steeds droog. Ik wou eerst langs de schie gaan maar bedenk me dat ik dan wel erg om rij en dat is nog niet zo erg maar ik hou niet zo van stadsverkeer en al helemaal niet in Rotterdam. Dus besluit ik mijn oude route via Oude Leede en Zestienhove(tegenwordig rotterdam den heague airport wat een gedrogt die naam, zal ook best fout zij gespeld) op te pakken. Toen ik nog in Delft woonde bij oma heb ik deze route regelmatig naar me ouders gefietst. Het vervelende was altijd dat als je de A13 wou oversteken van uit de TU-wijk dat je dan helemaal om moest fietsen tot het Delftgauw viaduct. Ik beruste hier al in en stak een smal fietspaadje in dat tussen de snelweg en het bedrijvenpark in loopt. Dit was vroeger natuur waar ik met mijn oma en wijlen opa wandelde als ik bij hen logeerde, bedacht ik me.
Ik hoop stiekem toch nog op een doorsteek en ja wel hoor! Een strak rood asfalt doorkruist loodrecht mijn hobbelpaadje. Een spiksplinter nieuwe fietstunnel is hier onder de A13 aangelegd. Ik wist wel dat er een fietstunnel onder de A13 werd aangelegd nabij Delft maar waar precies nog niet. Ik wist dit door dat ik een aantal keer met oma vanuit Rotterdam de A13 niet op kon. Jawel, voor deze tunnel heeft men een aantal nachten de A13 geheel afgesloten!
Snel deze fietszaligheid gepakt en door gecrost naar Berkel en Roderijs, dus niet over Oude Leede maar mijn vaste route verder opgepakt als ik vanuit Rijswijk kom. Even voor Berkel en Roderijs ingehaald door een racefietser met rugtasje. Ik was op dat moment mijn jas wat aan het verstellen want ik kreeg het een beetje warm in dat plastieke ding. Ik vond de manier van inhalen der mate brutaal dat ik besloot er een paar tandjes bij te doen. Al snel zat ik in het wiel van de voortvluchtige renner. Opnieuw doemde een viaduct op waar we door een soort dal onderdoor moesten. Ik bemerkte dat de racefietser zijn tempo niet kon aanhouden en mij eigenlijk aan het vertragen was. Dus tijdens de klim uit dat dal de racefietser gepasseerd. Daarna even lekker het gas er op gezet. Ik zag hem nog even een eindje achter mij rijden maar na Berkel was er geen spoor meer te bekennen. Nu was ik in Rotterdam, nog even door het hoge bergse bos en ik ben in ommoord waar ik moet zijn. In het Bergse bos kwam er plotseling een ligfietser mij te gemoed. Een dame nog wel met in haar kielzog twee bukkers. Aan hun gezapige tempo te beoordelen meende ik dat deze bukkers bij haar hoorde. Toen ze dichterbij kwamen zag ik dat ze rechterop ging ziten, misschien wel om even te stoppen en een praatje maken? Ik ben niet zo een prater.. dus ik klingel mijn bel als groetenis en fiets door. Wel jammer bedenk ik me al als ik er voorbij ben en heb spijt.
Bij mijn ouders aangekomen zet ik de fiets in de schuur, ik vertrouw de hemelse lucht niet helemaal en laat de fiets niet in de tuin staan maar stal hem in de schuur. Het is weer de bekende gedeprimeerde sfeer thuis. De spanning is hoog, me vader heeft daar het grootste debet aan. Mijn moeder is er nog niet. Ik besluit daar op te wachten. Als ze er is en ik haar feliciteer bemerk ik dat zij ook niet de vrolijkheid zelve is. Ze is een beetje ziek en heeft last van haar keel. Het valt me op dat haar voortanden donker zijn uitgeslagen, iets dat je veel bij rokers ziet. Als ik haar er naar vraag zegt ze al twee jaar niet meer naar de tandarts te zijn geweest en dat krijg je dat volgens haar. Mijn moeder heeft in het verleden wel eens stiekem gerookt en ik verdenk haar hier nog wel eens van. Echter zou ik dit toch allang geroken moeten hebben als ik haar weer eens een knuffel geef. En dit is niet geval dus geef ik haar mijn voordeel van de twijfel.
Mama had lekkere haring en ham gehaald, die gaan op brood er prima in als avond eten. Brood is standaard op zaterdagavond bij mijn ouders. Tijdens het eten kijk ik naar buiten, het wordt snel donker en ik besluit met de auto terug te gaan zodat ik morgen oma kan ophalen om naar Rotterdam te brengen, dan hoeft mijn moeder dat ook niet te doen morgen. De sfeer tijdens het eten en na afloop is zenuwslopend. Ik bemerk dat ik ben gaan trillen. Het geschreeuw, getier en gescheld is niet van de lucht. Mijn vader blijk weer eens één van zijn (vele) slechte dagen te hebben. Dit maakt het voor mij niet leuk om langs te komen. Als ik thuis ben voel ik me weer leeg en gedeprimeerd..
Zo dadelijk ga ik dus oma me de auto ophalen en met haar naar Rotterdam. Misschien ga ik nog even langs de Lidl om de reeds gekochte spullen in te laden. Misschien dat ze open zijn ivm de laatste zondag van de maand. Dat is in Rijswijk een koopzondag. Ik moet ook nog even tanken met de Corsa van me ouders daar heb ik ook geld voor gekregen van ma.
C.a. 35 km gefietst, mijn fiets computer doet het niet meer goed dus de afgelegde fietsafstand kan ik niet precies zeggen.
Groetenis,
Koendert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten